Uitspreken..
Enige tijd geleden werkte ik met een team wat zichzelf wilde laten groeien in hun bestuursrol. Een prachtige wens. Groeien als team betekent immers ook groeien als mens, dus twee vliegen in één klap!
Gedurende de introductie kwam er al veel aan het licht, over wie op welke positie in dit bestuur stond bijvoorbeeld. Wie was de leider van het team en wie de informele leider? En is dat wel de juiste invulling van dit team? De voorzitter heeft immers de taak ook de leider te zijn. Hoe liefdevol de informele leider ook te veel taken op zich neemt om de voorzitter en andere collega’s te kunnen ontlasten, uiteindelijk raakt daar het team mee in onbalans. Dingen komen niet meer van de grond, andere leden gaan achteroverleunen en zo verder. En dan is het belangrijk de balans weer te herstellen.
Een mooie stap daarin is uitspreken. Uitspreken wat iets met jou doet of te zeggen dat iets je pijn doet, of aangeven wat je wel zou willen. Maakt niet uit wat de boodschap is, als je het tegen elkaar kunt zeggen terwijl je met elkaar in verbinding kunt blijven heb je als team al gewonnen.
En juist dat uitspreken is zo spannend. Want uitspreken voelt alsof je naakt tegenover elkaar komt te staan, zo zichtbaar en kwetsbaar. Allebei dan wel te verstaan, want ook de toehoorder heeft de uitdaging om echt te luisteren vanuit het hart. Zonder zich gekwetst te voelen. De valkuil van boos en teleurgesteld ligt op de loer.
Ik geef het je te doen. Zij deden het. Fantastisch.